Bezoek in Cyahinda

Het afgelopen weekend hebben we bezoek gehad van Jan Willem, Hester, Sascha, Petra en Roos. Het was een behoorlijke Nederlandse invasie maar Cyahinda en May hebben het overleefd. Zaterdagochtend zaten May en ik al voor 06.00 uur in de bus om ons bezoek uit Butare op te halen. We hebben onszelf eerst getrakteerd met een ontbijtje bij het Ibis hotel. We hebben wat boodschappen gedaan en met de andere hadden we afgesproken om bij het Chinese restaurant te lunchen. Zo konden we goed in de gaten houden wanneer de bus vertrok. May en Petra gingen met de bus en ik ging met de anderen in de auto van Hester en Sascha. Onderweg zijn we een aantal keren gestopt om prachtige foto's te maken. Dit had ik ook nog niet eerder kunnen doen omdat ik normaal met het busje reis. Rond 16.30 waren we allemaal in Cyahinda en deden we een rondleiding op de TTC. Volgens mij was het de eerste keer dat er zoveel Muzungu's in Cyahinda waren want we waren met z'n alleen een ware bezienswaardigheid.  MMKBB hadden we al op de hoogte gebracht van onze visite zodat ze ervoor kon zorgen dat er voldoende eten was. Dit was er! Onze vrienden Anatol en Theogene kwamen ook nog even langs. We hebben een erg gezellige avond gehad. May en ik hadden matrassen via de TTC geregeld en iedereen had zelf slaapspullen meegenomen. 's Avonds hebben we genoten van de prachtige sterrenhemel. Omdat we na 5 weken nog steeds geen water hebben in ons huis moesten we wel extra zuinig doen met ons water. Zondagochtend hebben we heerlijk ontbeten op de achterplaats. Twee buurkinderen hebben de hele ochtend naar ons allen zitten staren.  Toen Roos besloot om buiten te douchen en ik een kleed voor haar moest houden gingen de kinderen zelfs op de grond liggen om onder het kleed door te kunnen kijken. Dit alles zonder schaamte. Callixte, de guard, heeft ze op een gegeven moment weggejaagd. Petra had heerlijke pannenkoeken gebakken, samen met gekookte eieren en toast werd het een heerlijk ontbijt. De buurvrouw had ons nog drie eieren geschonken.
Na het ontbijt hebben we nog een wandeling gemaakt en toen was het tijd om weer afscheid te nemen. Wij hebben genoten van het bezoek.  Het is elke keer weer leuk om je werk- en woonplek te laten zien. Voor Cyahinda was dit ook een heel bijzondere ervaring want we hebben nog nooit zoveel starende mensen voor ons huis gezien. Op naar het volgende bezoek van mijn ouders!

Het dakloze jongetje
We zij erachter gekomen dat een van de jongetjes die altijd in het centrumpje aan het voetballen is dakloos is. Hij zit vaak in de bar te wachten op wat eten en/of drinken. Hij loopt altijd in dezelfde kleren, maar wij dachten dat hij 's avonds naar huis ging. Twee weken geleden vroeg ik aan Anatol wie hij toch was. Anatol vertelde dat hij geen huis heeft en ongeveer 10 jaar is. Hij is ooit uit een ander dorp gekomen en is nu hier. Deed greep me toch wel aan, en ik bedacht manieren om hem te kunnen helpen. Van de week zat ik 's avonds alleen op de veranda in het donker en zag ik dat hij voor het huis van de buren Stond en dat de buurvrouw hem een bord met eten gaf. Ik weet niet of ze dit regelmatig doet maar ik vond het wel super. Zij hebben zelf 10 kinderen en hebben het zeker ook niet breed. Ik heb besloten om naar hun toe te gaan en te vragen of zij hem elke dag eten willen geven en dat ik daarvoor dan betaal. Ook vertelde een collega dat je dakloze kinderen aan kunt geven bij het gemeentehuis.  Zij kunnen dan misschien opvang regelen.  Dit ga ik ook doen. Toen ik aan Anatol vroeg of hij ook naar school ging, of dat ik hem kon sponsoren moest hij een beetje lachen.  'Daar heeft hij geen tijd voor' : zei Anatol,  ' Hij is de hele dag bezig met overleven.' Vreselijk!

De filmavond van vorige week was een groot succes. Voor het eerst in een lange tijd was de groep bij elkaar. Het was een erg productieve avond. Voor de rest ben ik nog steeds druk bezig met het reorganiseren van de bibliotheek. De bibliothecaresse laat het vaak afweten, dat is niet de bedoeling want zij moet het straks overnemen. Na drie weken zet zij nog steeds de boeken in de verkeerde kasten of zet boeken op de kop.

Update ' cowlady'
Ze heeft een geblesseerde voet. Ze liet dit even zien in het centrum en was boos dat ik niet langs was geweest. Een collega liep naast me en ik gaf hem de schuld omdat hij het niet had verteld, hij moest lachen en vervolgend werd ze boos op hem.

Tot de volgende keer!